Ja beste mensen,
Zoals in het vorige news bericht al stond vermeld, hadden wij besloten dit jaar bij het IDC te gaan racen en omdat we in het verleden al vaak genoeg op 6 april een nacht met temperaturen rond het vriespunt en overdag maximaal 8 graden hadden meegemaakt, hadden wij besloten om niet in te schrijven voor 6 april.
Toen ik echter afgelopen week vernam dat het 6 april 25 graden zou worden, heb ik contact opgenomen met Tessa Lentink en bleek dat ik de eerste was voor de wachtlijst. Op vrijdagmiddag krijg ik dan ook gelukkig het bericht dat we toch konden meedoen aan mijn eerste IDC race van 2024.
Dus besloten wij zaterdagochtend rond 4:30 uur op te staan zodat wij om 5:30 uur weg konden rijden, en om 7:30 uur op het TT Circuit in Assen aankwamen. Al direct bij aankomen was het weer thuiskomen zoals vroeger bij de OW Cup; God wat hebben wij dit gemist!! Inschrijven, motor keuren, en klaar waren wij voor de eerste kwalificatie training van de dag.
Gelukkig was ik door medicatie weer redelijk opgeknapt want twee dagen geleden had ik nog koorts in verband met een ontsteking. Ik was erg benieuwd hoe het zou gaan want de laatste keer dat ik op mijn Aprilia gereden had was vorig jaar oktober ergens. Kortom zes maanden geleden alweer...
Mijn eerste meters op het TT Circuit waren dus weer eventjes wennen, ik kan niet zeggen dat ik het heel zwaar vond, maar toen ik van de motor af stapte merkte ik wel dat ik een beetje verkrampt op de motor had gezeten met de nodige spierpijn.
De kwalificatietijd viel ons eigenlijk best mee, ik stond ergens midden in het start veld van 43 rijders.
We hadden best veel tijd voordat de tweede kwalificatie training zou plaatsvinden, dus hadden we alle tijd om met alle vriendjes op de paddock ouderwets bij te kletsen.
De tweede kwalificatie training begon voor mij met een eerste ronde direct midden in een groepje rijders. Hierdoor besloot ik door de pitstraat te rijden om wat ruimte voor mijzelf te krijgen. Helaas kreeg ik heel snel een gevoel dat alle energie uit mijn lichaam weg was, zou het toch de antibiotica in m'n lichaam zijn?...
De ronde hierna probeerde ik weer aan te zetten maar werd ik gehinderd door langzame rijders waardoor mijn rondetijd niet naar beneden ging, en voordat ik het wist was het kwartiertje kwalificeren alweer voorbij en had ik mij nauwelijks verbeterd qua rondetijd; sterker nog, ik geloof dat ik de 29e startplek had of zoiets.
Om 16:15 uur 's middags stond de race op het programma.
Na de opwarmronde stond ik op de startgrid te wachten op het rode licht. Toen dit uitging had ik direct een goeie start echter voor mij aan de kant van de muur viel er een rijder en hierdoor moest ik naar links uitwijken en zag ik de Aprilia van onze vriend Frank Klijnstra op de baan liggen en daarna Frank zelf vlak voor mij op het asfalt liggen en moest ik hem ontwijken... Direct hierna was het uiteraard code rood en alle rijders moesten in de pitstraat stoppen en wij zagen de ambulance de baan op komen om Frank af te voeren. Het was voor mij erg moeilijk om de emoties onder controle te houden zeker als je een vriend op het asfalt ziet liggen.
Na zo'n 10 minuten mochten we weer een opwarmronde rijden om de race te hervatten, wat er toen gebeurde heb ik nog nooit meegemaakt. Normaal gesproken gaan er vijf of zes rode lampen branden en nu begon er 1 rode lamp te branden die direct uitging... Een aantal rijders bleven staan en een aantal rijders spoten weg dus ging ik ook maar van mijn plek! Uiteraard kwam er weer een code rood en moesten we weer een opwarmronde rijden om opnieuw te starten. Je kunt dus stellen dat er genoeg spanning was, maar goed, bij het uitgaan van het rode licht had ik wederom een goede start en een mooie aansluiting.
Ik reed de hele race betere tijden en kwam weer in mijn raceritme. Dit is bij mij iets totaal anders als trainen of zomaar rondjes rijden :) Tot drie ronden voor het einde reed ik op de 16e plek totdat mijn motor ineens begon te stotteren en te pruttelen. Dit werd veroorzaakt door de traction control die ik onbewust aan had geraakt waardoor deze op stand zeven stond, en tja dan wil de motor niet echt meer vooruit, eigen stomme schuld dus...
Toen ik dit doorhad en er niets meer aan kon veranderen, heb ik de laatste ronde rustig gereden en ben ik als 19e gefinisht. Ik vond het wel welletjes!
Samengevat toch een heerlijke dag gehad met enorm veel spanning en gezien het feit dat ik zes maanden niet meer gereden heb, toch mijn raceritme weer teruggevonden het smaakt alleen maar naar meer, dat zullen jullie wel kunnen begrijpen. :)
Uiteraard gaan onze gedachten uit naar onze vriend Frank Klijnstra en wij hopen op een spoedig herstel voor hem.
Onze dank gaat uit naar mijn trouwe fan Ton van Santen die onze steun en toeverlaat is bij elke race.
Bij deze wil ik ook alle mensen bedanken die gezellig ons kwamen begroeten, ook dat deed ons heel goed!
De volgende race van de Procup 1000 is op zaterdag 27 april Koningsdag TT-Circuit Assen.
Kom gerust de gezonde sfeer van rubber, benzine en snelheid op snuiven. :)
En uiteraard weer gratis entree en gratis bij onze caravan snelle Honey-Bee koffie! Wij kunnen niet wachten.
Deborah en Edward, Honeybee-racing.nl